Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Συνταγές για επίδοξους συγγραφείς 2.1: Στο στόμα της Τρέλλας, μέρος Α'

Να'μαστε πάλι. Θα ασχοληθούμε με συγγραφή ιστοριών της μυθολογίας Κθούλου! Ξεκινάμε από τα βασικά. Αν δεν αναγνωρίζετε την προέλευση του τίτλου του σημερινού μαθήματος, είναι από ταινία. Αν ωστόσο η φράση "Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn" σας προκαλεί σύγχυση ή δεν έχετε ακουστά το όρος Χάθεγκ-Κλα, ίσως είναι άσκοπο να διαβάσετε κάτω από αυτή τη γραμμή.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θαυμαστά! Είστε μυημένοι, ή απλώς περίεργοι.
Δεν θα πούμε τίποτα παράξενο. Απλά θα κωδικοποιήσουμε πράγματα που έχετε ήδη λογικά προσέξει.
Υπάρχουν 3 ή ίσως 4 βασικές μορφές του συγκεκριμένου είδους. Η ιστορία του Τύπου που παρατηρεί ή ανακαλύπτει τα παράξενα (Τ.π.π.η.α.τ.π.), του Ηλίθιου Κληρονόμου (Η.Κ.) και η Πρωτοανθρωπική Ξεχασμένη Ιστορία (Π.Ξ.Ι.). Ξεχωριστή μπορεί κάποιος να θεωρήσει την περίπτωση του Χασικλή Καλλιτέχνη (Χ.Κ.), αν και πιθανότατα εντάσσεται στην 1η κατηγορία.
Θα αναλύσουμε σήμερα την 2η και ευκολότερη περίπτωση.
-. Η ιστορία του Η.Κ. γενικά γράφεται σε πρώτο πρόσωπο, χωρίς να αποκλείονται εξαιρέσεις.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Η.Κ., όπως έυκολα καταλαβαίνει κανείς, κάτι κληρονόμησε. Αυτό είναι ένα σπίτι. Ο νεκρός ήταν είτε ένας μισοξεχασμένος συγγενής (θείος) είτε ο παππούς που είχε να δει πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο είτε για απόμακρο είτε για αντιπαθητικό άτομο. Χωρίς βλάβη της γενικότητας, θα αναφερόμαστε στον κληροδότη ως Μυστήριος Γέρος (Μ.Γ.).
Ο Η.Κ. αποφασίζει να πάει να δει το σπίτι. Είναι παιδί της πόλης, αλλά δεν είναι σίγουρος αν πρέπει να πουλήσει το πατρογονικό οίκημα. Αυτό βρίσκεται σε κάποιο god forsaken χωριό στα βουνά κατοικούμενο από αιμομίκτες (αυτό βέβαια δεν το λέμε αμέσως) βλάχους που έχουν ξεμείνει λίγες δεκαετίες πίσω και -ναι, πολύ σωστά- αντιπαθούν τους ξένους (Στο είπα ότι αυτοί οι πρωτευουσιάνοι με τις μηχανές τους μόνο κακό θα έφερναν). Προσοχή! Το σπίτι δεν βρίσκεται στο Ίνσμουθ. Εκεί ξεμένει ο Τ.π.π.η.α.τ.π. και όχι ο Η.Κ. Σαν βασική πηγή πληροφόρησης για το παρελθόν ο Η.Κ. έχει τον Δικηγόρο ή τον Συμβολαιογράφο. Αυτοί τον ενημερώνουν πως ο Μ.Γ. δεν ήταν πολύ στα καλά του, ότι πριν χρόνια το όνομα του είχε συνδεθεί με κάποιο έγκλημα (συνήθως εξαφάνιση κάποιων ατόμων). Μία περιγραφή του σπιτιού και μία αόριστη αναφορά στην απαραδεκτοσύνη του χωριού συμπληρώνουν την ενότητα.
Σημείωση: Τόσο ο Η.Κ., όσο και οι Χ.Κ., Τ.π.π.η.α.τ.π. είναι εργένηδες, χωρίς σχέση, και στην καλύτερη περίπτωση δημοσιογράφοι. Γενικά διάγουν μια μάλλον βαρετή ζωή. Αυτό αποτελεί κυρίως δικαιολογία για το πώς πάνε και μπλέκουν σε τέτοιους μπελάδες.
Στη συνέχεια ο Η.Κ. μεταβαίνει στο σπίτι. Πρόκειται για μεγάλο κτίριο του 18-190υ αιώνα, και διαθέτει και μερικά στρέμματα κτήμα. Είναι απομακρυσμένο από το υπόλοιπο χωριό (που ο Η.Κ. βρήκε μετά από αρκετό ψάξιμο στο χάρτη) και σε απρόσμενα καλή κατάσταση! Το εσωτερικό δείχνει πως μάλλον έμεινε όπως το άφησε ο Μ.Γ.. Αφού αποκαταστήσει το ρεύμα, ο Η.Κ. ανακαλύπτει την ευμεγέθη βιβλιοθήκη του Μ.Γ. στην οποία δεσπόζουν διάφορα βιβλία μαγείας, δαιμονολογίας, κλπ. Ο Η.Κ. αποφασίζει να ρίξει μια ματιά αργότερα, αφού πρώτα πάει στο χωριό να αγοράσει τίποτα μαντζαφλάρια για επισκευές και φαΐ. Επισκέπτεται το παντοπωλείο του γέρο-Μαρς/Πίκμαν/κ.α. όπου γίνεται δεκτός με στραβομουτσουνιάσματα, ενώ όταν αναφέρει ποιός είναι και γιατί ήρθε, ο παντοπώλης μόνο που δε του πετάει το σαλάμι στη μούρη. Ενοχλημένος και μπερδεμένος από αυτή την αγενή αντιμετώπιση, ο Η.Κ. επιστρέφει σπίτι, όπου φτιάχνει ένα σάντουιτς.

Ουψ. Ώρα για ύπνο. Συνεχίζουμε αργότερα!!