Επισκευές καρδιάς

Πήρα ένα απόσπασμα από κάτι που είχα γράψει πριν κάνα χρόνο και αναφερόταν σε κάτι άσχετο (στον Κθούλου), άλλαξα μερικούς στίχους, πρόσθεσα μερικούς άλλους και έβγαλα αυτό. Ελπίζω να λέει κάτι και σε σένα, τυχαίε αναγνώστη.


Πάλι κατέρρευσε ο ασήμαντος μας κόσμος.
Μα θα'ρθει πάλι η ώρα μας.
Το σύμπαν κάνει κύκλους.
Και σα να λάμπουνε παράξενα τ'αστέρια,
Μην για σένα μέσα στην νύχτα λένε;
Και σα ν'ακούω κάπου μακρυά
Του χτες τους εαυτούς μας, τρέμοντας να κλαίνε.
Για όσα ίσως πιστεύαμε, για πάντα πως κρατάνε
Δεν ξέραμε πως έξω απ'του ιδεατού τα στεγανά,
Παγωμένοι κι άκαρδοι οι άνεμοι λυσσομανάνε.
Μα αν όχι σήμερα, ίσως αύριο,
Κι αν όχι αύριο, κάποτε
Θα βρούμε καταφύγιο απ'τον κόσμο.
Μέσα από τις θάλασσες του χρόνου, τους χαμένους τους αιώνες
Νεκρός ως τότε,θα ονειρεύομαι και θα μετράω χειμώνες
Κοιμήσου ήσυχη και μη φοβάσαι απόψε..
Ο κόσμος θα υπάρχει ακόμα το πρωί.