Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Συνταγοσυγγράφιο 2.3: Στο στόμα της τρέλλας, μέρος Γ'

Χοχο, να 'μαστε πάλι. Αυτή η τρίτη κατηγορία ιστοριών μυθολογίας Κθούλου, θα αφορά τον Παράτολμο Εξερευνητή (Π.Ε.). Αρχικά θα ήταν για τον τ.π.π.η.α.τ.π. (βλ. 2.1) αλλά σκέφτηκα πως μάλλον το αποτέλεσμα θα έμοιαζε πολύ με τον Η.Κ. (2.1 πάλι).
------------------------
Ο Π.Ε. είναι ένα υβρίδιο Ιντιάνα Τζόουνς και Ηρακλή Πουαρό. Ανακαλύπτει πράγματα που ποτέ κανείς πριν απ' αυτόν δεν πρόσεξε και έχει την αφάνταστη ατυχία να προσελκύει τη συμφορά.
Ο Π.Ε. μπορεί να εξερευνά ζούγκλες, την Ανταρκτική, τις σπηλιές του Άρη ή την έρημο Γκόμπι μόνος του. Μπορεί όμως να διαθέτει και μία όσο το δυνατόν μικρή και ανεξάρτητη (προς θεού, μην μάθει κανείς την φοβερή μας ανακάλυψη!) αναλώσιμη ομάδα.
Δε χρειάζεται ιδιαίτερη εξοικείωση με τα προηγούμενα για να αντιληφθεί κανείς πως ό,τι κι αν ανακαλύψει ο Π.Ε. είναι ασύλληπτης αρχαιότητας (Α.Α.) και ανήκει
α. σε έναν ξεχασμένο πολιτισμό (Ξ.Π.) που σβήστηκε από τα κατάστιχα της ιστορίας - ταιριαστό για χαμένη πόλη σε έρημο, νησί εκτός χάρτη (νεχ), δευτερευόντως σε ζούγκλα. Προφανώς οι σπηλιές του Άρη είναι αλλουνού ιεροφάντη καταραμένος τόμος.
β. σε έναν προανθρώπινο πολιτισμό εξωγήινων (Π.Π.Ε.) (ζούγκλα, Ανταρκτική, νεχ).
γ. σε μία ξεχασμένη ιστορική  περίοδο γνωστού πολιτισμού. Εδώ η Α.Α. έγκειται μάλλον στο ότι οι άτυχοι Σουμεροαιγυπτοχετταίοι χτίσανε το ζιγκουράτ τους πάνω σε μία περίπτωση α. ή β.

Αρχικά, η ανακάλυψη του Α.Α. Ξ.Π. (από δω και μπρος γενικά για κάθε α., β. ή γ. θα λέμε Ξ.Π.) από τον Π.Ε. αντιμετωπίζεται με το πρέπον δέος και ενθουσιασμό. Σημειωτέον πως γενικά η ιστορία διαδραματίζεται αρκετές δεκαετίες πίσω ώστε να μην tweetαρει αμέσως την ανακάλυψη.
Ενθουσιασμένος από την φανταστικότητα του, ο Π.Ε. και η τυχούσα αδαής ομάδα (α.ο.) του κάνει ότι θα 'κανε οποιοσδήποτε πρωταγωνιστής ιστορίας τρόμου. Ορμάει αμέσως στα Σκοτεινά Τούνελ (Σ.Τ.). Τα Σ.Τ. βρίσκονται προφανώς κάτω από ένα βωμό με ξεραμένο αίμα (έστω χιλιάδων ετών), σε μία καταπακτή, κατιτίς τέλος πάντων. Εξοπλισμένος με πυρσούς, σαφώς χωρίς GPS ή Χανσέλια ψίχουλα και ίσως κάνα πιστόλι, ο Π.Ε. και η α.ο. κατεβαίνουν και κατεβαίνουν ατέλειωτα σκαλιά και διαδρόμους γεμάτους τερατώδη ιερογλυφικά (Τ.Ι.). Παρά το γεγονός πως τα Τ.Ι. είναι μία πανάγνωστη και εκπληκτικά νεκρή γλώσσα, είτε ο Π.Ε. είτε ένα μέλος της α.ο. μπορούν να συγκροτήσουν μία πρόχειρη μετάφραση, επειδή έτυχε να έχουν διαβάσει κάποιον κατά τα άλλα τρομερά σπάνιο Απόκρυφο Τόμο (Α.Τ.) (που όπως θα έχεις παρατηρήσει τρομοκρατημένε αναγνώστη, είναι κάτι σα μπαλαντέρ). Τα Τ.Ι. αναφέρονται σε κάποιο φοβερό θεό-τέρας ή κάποια φοβερή ράτσα τεράτων (ανάλογα α. ή β.) που κυβερνούσε κάποτε την πόλη. Κάνοντας μερικά φιλολογικά σχόλια για την έλλειψη πρωτοτυπίας ή το αντίθετο και αγνοώντας τυχόν προειδοποιητικές επισημάνσεις, ο Π.Ε. συνεχίζει να κατεβαίνει ανέμελος στα τρίσβαθα της κόλασης.
-παράδειγμα 1
..φαίνεται πως οι αρχαίοι Σιχαμέκοι που ζούσαν εδώ είχαν υιοθετήσει τη λατρεία του Ζβιλπόγκουα από τους προηγούμενους χαμένους κατοίκους της Φταγκνούπολης. Ο Εξπλόρους Ρεκλέσιους σκέφτηκε πως η καταστροφή και το θάψιμο της πόλης από τους υπόλοιπους Σιχαμέκους δεν ήταν παράξενη αντίδραση μπροστά σε μία τέτοια φρικαλέα λατρεία. Καθώς έμπαινε σε μία νέα αίθουσα παρατήρησε μία επιγραφή που δεν μπορούσε να μεταφράσει πλήρως...έβγαζε μόνο τις λέξεις "Ζβιλπόγκουας, καταβροχθίσει, αθάνατος". Δε βαριέσαι. Το σημαντικό ήταν να βρει την πηγή αυτού του ανησυχητικού ήχου που έμοιαζε με σουρσίματα πλοκαμιών..

 Όπως φαίνεται και από το παράδειγμα 1, πάντα υπάρχει ένας ανησυχητικός ήχος σουρσίματος.
Όταν κάποτε ο Π.Ε. φτάσει σε μία μεγάλη αίθουσα με μία μεγάλη πόρτα ή κάτι τέτοιο, κάνει ότι χρειάζεται για να προχωρήσει η ιστορία. Την ανοίγει, παρότι μυρίζει φρεσκοσαπισμένο κρέας, πτωματίλα κλπ. Από μέσα ξεπηδά, ή μάλλον έρπεται άγαρμπα, η προανθρώπινη φρίκη (Π.Φ.). Τώρα βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε πώς στην περίπτωση που ο Ξ.Π. είναι Π.Π.Ε., δεν είναι απαραίτητα κακός και η Π.Φ. είναι μάλλον κάποιος πρώην σκλάβος ή γενετικό πείραμα, so to speak, των εξίσου με τον φίλο μας εξωγήινων Π.Ε.
Τρελλαμένος από φόβο ο Π.Ε., αφού πεθάνει η τυχούσα α.ο. του, βρίσκει μυστηριωδώς και στα τυφλά (ο πυρσός σβήνει) το δρόμο για την έξοδο.
-παράδειγμα 2
..ο σπλαχνικός Θεός έκανε τον πυρσό να σβήσει πριν ο Εξπλόρους δει την απαίσια μορφή του Ζβιλπόγκουα που είχε κάνει τους ιερείς των Σιχαμέκων να θάψουν κάθε ανάμνηση της λατρείας του..

Βγαίνοντας, για μη απόλυτα σαφείς λόγους,  η χαμένη πόλη ξαναθάβεται κάτω από την άμμο, το άρτι αναδυθέν νησί ξαναβυθίζεται και η σπηλιά σφραγίζει από κατολίσθηση. Ο Π.Ε. ξεφεύγει με τα λογικά του χαμένα και επιζεί τουλάχιστον ώσπου να αφηγηθεί σε Φλας-Μπακ την ιστορία στον διασώστη καπετάνιο / καμηλιέρη, κλπ. Μετά ή πεθαίνει ή ζει έχοντας κάποιο ανησυχητικό σημάδι πως it ain't over yet (το national geographic κανει αφιέρωμα στους Σιχαμέκους παρά τις προειδοποιήσεις μου!).
Προσθήκες κακών ιθαγενών ή απαγωγής από τους όχι ακριβώς κακούς Π.Ε. του Π.Π.Ε. είναι δυνατές.