Εστίν ουν τραγωδία... Μαλακίες. Έχουν περάσει 2500 χρόνια και οι ανάγκες άλλαξαν. Κλείστε λοιπόν τον Αριστοτέλη, μελετήστε τους ρομαντικούς του 19ου αιώνα, τους φολκλόρ μύθους και κυρίως τον κινηματογράφο και θα δείτε.
Βήμα 1: Βρείτε τον τραγικό σας ήρωα. Αυτός είναι αθεράπευτα ρομαντικός και κατά βάση εντυπωσιακά τρελλός. Απαραίτητο στοιχείο: Είναι παραμορφωμένος / πανάσχημος / κουβαλάει κάποια απίθανη κατάρα. Παραλλαγή Ι: είναι (π.χ.) ένας τεράστιος γορίλλας / ραδιενεργό τέρας (στην τελευταία περίπτωση μάλλον μπαίνετε σε άλλο είδος γραφής πάντως). Παραλλαγή ΙΙ: διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία εκτός της παράνοιας. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον πρόκειται για έναν χτυπημένο από τη μοίρα κωδωνοκρούστη/ζητιάνο. Η υπόλοιπη ιστορία δεν αλλάζει σημαντικά πάντως. Ανεξαρτήτως αυτού, ο τραγικός σας ήρωας (Τ.Η.) μένει οπωσδήποτε σε κάποιο ξεχασμένο από θεούς και δαίμονες μέρος. Μερικές ιδέες: α)στη μέση της ζούγκλας σε κάποιο πρωτοεμφανιζόμενο νησί. β) Σε κάποιον μισογκρεμισμένο πύργο των προγόνων του, κατά προτίμηση στην ανατολική Ευρώπη (Ουγγαρία ή Ρουμανία - ο,τιδήποτε άλλο θεωρείται πρωτότυπο). γ) Σε ένα δαιδαλώδες σύστημα υπονόμων ή κατακομβών. Αυτό θα βρίσκεται κάτω από κάποιο εντυπωσιακό και σημαντικό κτίριο (μία όπερα, έναν καθεδρικό, κτλ). δ) σε κάποια απομακρυσμένη έπαυλη, τελείως εγκαταλελειμμένη και απομακρυσμένη από κοντινούς οικισμούς, πιθανόν σε κάποιο κοντινό δάσος. Θυμίζει το β), αλλά τώρα ο Τ.Η. είναι πιο μυστηριώδης απ' ότι τρομακτικός.
Βήμα 2: Ξεθάψτε το τραγικό παρελθόν (Τ.Π.) του Τ.Η. σας. [μόνο εφ' όσον είναι άνθρωπος/-ειδές - αλλιώς λίγες σκόρπιες πληροφορίες αρκούν]. Εάν είναι
Ι.παραμορφωμένος, μπορεί να πρόκειται για εκ γενετής πρόβλημα ή τραγικό ατύχημα (Τ.Α.). Προτιμήστε το 2ο, αφού σας δίνει τη δικαιολογία για την παράνοια του και το άσβεστο μίσος προς τον κόσμο. Στη συνέχεια, σκεφτείτε πώς συνέβη το Τ.Α. στο Τ.Π. του Τ.Η. σας. Η αιτία βρίσκεται χαμένη στο Τ.Π. του. Οι βασικές κατευθύνσεις είναι 2: Α. Όταν ήταν μικρός, κάτι τραγικό συνέβη. Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να προκαλέσετε τη συμπάθεια του αναγνώστη προς τον Τ.Η., γι' αυτό κάντε ό,τι μπορείτε για να συγκινήσετε. Κλασσικό παράδειγμα, ο τραγικός θάνατος των αγαπημένων γονιών του Τ.Η., πιθανότατα σε κάποια φωτιά στην οποία παραμορφώθηκε κι ο ίδιος. Εναλλακτικά, προτιμήστε σατανικούς γονείς (διόρθωση: μάλλον μητριά/πατριό) που τον κακομεταχειρίζονταν). Β. Ο τραγικός θάνατος της αγαπημένης του, που ήταν φυσικά όμορφη σαν τα κρύα τα νερά. β1. από τραγική αρρώστια. Εδώ όμως πρέπει να βρείτε κάποια άλλη αιτία παραμόρφωσης. β2. ένα τυπικό Τ.Α. πιθανότατα σε κάποια φωτιά στην οποία παραμορφώθηκε κι ο ίδιος. (χμμ..)
ΙΙ.καταραμένος. Τώρα, μάλλον οι γονείς δεν παίζουν σπουδαίο ρόλο, εκτός αν πρόκειται για οικογενειακή κατάρα ή αυτή επήλθε ως τιμωρία για εκείνους. Ο καταραμένος ήρωας δεν υπάρχει λόγος να είναι παραμορφωμένος, εκτός αν πρόκειται για συνέπεια της κατάρας. Τότε όμως, θα υπάρχει λογικά κάποιος τρόπος να λυθεί η κατάρα, οπότε μπορείτε να οδηγήσετε την ιστορία σε χάπυ εντ, κάτι που δε θα μας απασχολήσει στην παρούσα μελέτη.
Κατά συνέπεια, αν δεν είναι οικογενειακή η κατάρα, τότε μάλλον την επέφερε μόνος του. Λόγος, λογικά ο θάνατος της αιώνιας αγαπημένης. Αρρώστια, δολοφονία, ατύχημα ή ακόμα και ακούσιος φόνος εκ μέρους του Τ.Η. όλα παίζουν. (μερικές μπόνους ιδέες και για πριν).
Βήμα 3: Ιδιότητες και Ακόλουθοι του Τ.Η.
Ο Τ.Η. έχει κάποιες ιδιότητες. Ο καταραμένος ήρωας ίσως είναι αθάνατος ή έχει κάποια σχεδόν μαγική ιδιότητα να ελέγχει ζώα (λύκους, νυχτερίδες, αρουραίους) και τσιγγάνους, ειδικά αν κατοικεί στο β) ή υπό προϋποθέσεις και στο γ). Αυτοί θα είναι οι ακόλουθοι του. Ο παραμορφωμένος ήρωας θα παίζει α-π-α-ρ-α-ι-τ-ή-τ-ω-ς πιάνο, εκκλ. όργανο ή στην ανάγκη βιολί. Ίσως έχει μόνο ένα ζώο-φίλο, ή ακριβώς έναν φίλο, ή έναν ηλικιωμένο υπηρέτη. Ο υπηρέτης ταιριάζει και στον Κ.Τ.Η., αν δεν υπάρχουν οι υπόλοιποι.
Ο Τ.Η. είναι
-ιδιοφυής, έχει σαβουάρ βιβρ ανάλογο βαρώνου (που άλλωστε μπορεί και να είναι), έχει πάντα να προσφέρει καλό κρασί, και επίπλωση σε στυλ μπαρόκ-ροκοκό, έστω και αν μένει στον υπόνομο. Πολλά βιβλία (εκτός του πανάσχημου κωδωνοκρούστη).
Βήμα 4: Υπόλοιποι ήρωες.
-Η Πανέμορφη Κουκλάρα (Π.Κ.). Ο Τ.Η. ερωτεύεται την Π.Κ., η οποία πιθανότατα του θυμίζει την νεκρή αγαπημένη στο Τ.Π. Η Π.Κ. εντυπωσιάζεται από τους τρόπους του Τ.Η. και δείχνει διατεθειμένη να αγνοήσει την τερατώδη όψη του (εάν έχει), μέχρι που βλέπει πως είναι τρελλός δολοφόνος, με σκοπό να της χαρίσει ως γαμήλιο δώρο ένα φλεγόμενο σύμπαν. Στην πραγματικότητα, η Π.Κ. μέσα στην αγνότητα και το ρομαντισμό της, είναι ρηχός χαρακτήρας, και η μεγαλομανής παράνοια του Τ.Η. είναι απλά η αφορμή για να τον αφήσει για τον όχι τόσο θαυμαστό, αλλά πεζό, συντηρητικό, όμως όμορφο..
-Ο Σπαστικός Αντίζηλος (Σ.Α.) .Ο Σ.Α. δεν είναι τόσο σπαστικός. Είναι ένας συνηθισμένος τύπος που αγαπά την Π.Κ. εξ' ίσου με τον Τ.Η. και είναι αρκετά γενναίος ώστε στην τελευταία αντιπαράθεση να τα βάλει μαζί του.
Βήμα 5: Το Τραγικό Τέλος (Τ.Τ.)- Το Τ.Τ. αποτελεί την κορύφωση της καταδίωξης, η οποία ξεκινά με την αρπαγή της Π.Κ. ή/και με την αποκάλυψη της ταυτότητας/των σχεδίων του Τ.Η. Συνήθης τοποθεσία του Τ.Τ. είναι το λημέρι του Τ.Η., όπου αυτός έχει καταφύγει, αγνόωντας προφανώς πως είναι το πρώτο μέρος που θα τον ψάξουν.
Στο Τ.Τ., ο Τ.Η. έχει γενικά παρασύρει στο λημέρι την Π.Κ. ή την έχει απαγάγει ώστε να την κάνει δική του. Αυτή έχει πια καταλάβει/της έχει αποκαλύψει τα σατανικά σχέδια του και προσπαθεί να τον πείσει να τα παρατήσει και να την αφήσει να φύγει για να μπορέσει να πάει πηδηχτεί με τον Σ.Α. (με άλλα επιχειρήματα). Ο Σ.Α. έρχεται να αντιμετωπίσει τον Τ.Η. και
Α. ο Σ.Α. σκοτώνει τον Τ.Η. σε κάποια Τραγική Μονομαχία.
Β. Ο Τ.Η., απροσδόκητα, εγκαταλείπει τα εγκληματικά του σχέδια, δείχνει μεγαλοψυχία και αφήνει τον Σ.Α. να φύγει με την Π.Κ. Στη συνέχεια, πεθαίνει (αυτοκτονία ή λιντσάρισμα από τον αργοπορημένο Οργισμένο Όχλο (Ο.Ο.)). Μπορεί και να μην πεθάνει αλλά να εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Σε κάθε περίπτωση, δίνει γενναία μάχη ή ασκεί κοινωνική κριτική στους διώκτες του. Ή και τα 2 (εκτός της αυτοκτονίας).
Ειδική περίπτωση ιδιάζουσας τραγικότητας είναι η αυτοθυσία του Τ.Η. που πεθαίνει για να σώσει την Π.Κ. από κάποιον ξαφνικό θανάσιμο κίνδυνο. Σημειωτέον, αυτός ο κίνδυνος καλό θα είναι να φέρνει στο νου το Τ.Α., το οποίο ακόμα στοιχειώνει τον Τ.Η. Αυτός όμως τώρα σώζει την αγαπημένη του, εξιλεώνεται και φυσικά πεθαίνει. ΠΑΝΤΑ αφήστε χρόνο στον Τ.Η. να πει κάποια σοφά και συγκινητικά τελευταία λόγια.
(*)αυτός ο τύπος ήρωα δεν σκοτώνεται ποτέ από τον Σ.Α. Αντίθετα, είναι ο Ο.Ο. που θα τον ξεκάνει, ή η αυτοθυσία.
Οι Σ.Α. και Π.Κ. αναπολούν τον Τ.Η., τον συγχωρούν και λένε πόσο άδικα του φέρθηκε ο κόσμος και η μοίρα, αγνοώντας πως και αυτοί φταίνε σε μεγάλο βαθμό για όσα του συνέβησαν. Αποχωρούν με εξασφαλισμένη την ευτυχία και τον έρωτα τους ενισχυμένο από τα όσα πέρασαν. Ζήσαν αυτοί καλά δηλαδή, αν και η πετυχημένη συνταγή αφήνει τον αμέτοχο θεατή/αναγνώστη πιο συντετριμμένο από την απώλεια του Τ.Η. απ' ότι ανακουφισμένο για το ζευγάρι Π.Κ. και Σ.Α.
Οι λεπτομέρειες επαφίονται σε σένα, τραγικέ αναγνώστη. Με βάση αυτό το τραγικό σκαρίφημα μπορεί να δημιουργηθούν τόσο διαφορετικά (και εντελώς ίδια κατά βάθος) κλασσικά αριστουργήματα όπως: Κινγκ Κονγκ, Νοσφεράτου (κ.α. βαμπίρ), Το Φάντασμα της Όπερας, Η Παναγία των Παρισίων και πολλά άλλα....
Βήμα 1: Βρείτε τον τραγικό σας ήρωα. Αυτός είναι αθεράπευτα ρομαντικός και κατά βάση εντυπωσιακά τρελλός. Απαραίτητο στοιχείο: Είναι παραμορφωμένος / πανάσχημος / κουβαλάει κάποια απίθανη κατάρα. Παραλλαγή Ι: είναι (π.χ.) ένας τεράστιος γορίλλας / ραδιενεργό τέρας (στην τελευταία περίπτωση μάλλον μπαίνετε σε άλλο είδος γραφής πάντως). Παραλλαγή ΙΙ: διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία εκτός της παράνοιας. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον πρόκειται για έναν χτυπημένο από τη μοίρα κωδωνοκρούστη/ζητιάνο. Η υπόλοιπη ιστορία δεν αλλάζει σημαντικά πάντως. Ανεξαρτήτως αυτού, ο τραγικός σας ήρωας (Τ.Η.) μένει οπωσδήποτε σε κάποιο ξεχασμένο από θεούς και δαίμονες μέρος. Μερικές ιδέες: α)στη μέση της ζούγκλας σε κάποιο πρωτοεμφανιζόμενο νησί. β) Σε κάποιον μισογκρεμισμένο πύργο των προγόνων του, κατά προτίμηση στην ανατολική Ευρώπη (Ουγγαρία ή Ρουμανία - ο,τιδήποτε άλλο θεωρείται πρωτότυπο). γ) Σε ένα δαιδαλώδες σύστημα υπονόμων ή κατακομβών. Αυτό θα βρίσκεται κάτω από κάποιο εντυπωσιακό και σημαντικό κτίριο (μία όπερα, έναν καθεδρικό, κτλ). δ) σε κάποια απομακρυσμένη έπαυλη, τελείως εγκαταλελειμμένη και απομακρυσμένη από κοντινούς οικισμούς, πιθανόν σε κάποιο κοντινό δάσος. Θυμίζει το β), αλλά τώρα ο Τ.Η. είναι πιο μυστηριώδης απ' ότι τρομακτικός.
Βήμα 2: Ξεθάψτε το τραγικό παρελθόν (Τ.Π.) του Τ.Η. σας. [μόνο εφ' όσον είναι άνθρωπος/-ειδές - αλλιώς λίγες σκόρπιες πληροφορίες αρκούν]. Εάν είναι
Ι.παραμορφωμένος, μπορεί να πρόκειται για εκ γενετής πρόβλημα ή τραγικό ατύχημα (Τ.Α.). Προτιμήστε το 2ο, αφού σας δίνει τη δικαιολογία για την παράνοια του και το άσβεστο μίσος προς τον κόσμο. Στη συνέχεια, σκεφτείτε πώς συνέβη το Τ.Α. στο Τ.Π. του Τ.Η. σας. Η αιτία βρίσκεται χαμένη στο Τ.Π. του. Οι βασικές κατευθύνσεις είναι 2: Α. Όταν ήταν μικρός, κάτι τραγικό συνέβη. Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να προκαλέσετε τη συμπάθεια του αναγνώστη προς τον Τ.Η., γι' αυτό κάντε ό,τι μπορείτε για να συγκινήσετε. Κλασσικό παράδειγμα, ο τραγικός θάνατος των αγαπημένων γονιών του Τ.Η., πιθανότατα σε κάποια φωτιά στην οποία παραμορφώθηκε κι ο ίδιος. Εναλλακτικά, προτιμήστε σατανικούς γονείς (διόρθωση: μάλλον μητριά/πατριό) που τον κακομεταχειρίζονταν). Β. Ο τραγικός θάνατος της αγαπημένης του, που ήταν φυσικά όμορφη σαν τα κρύα τα νερά. β1. από τραγική αρρώστια. Εδώ όμως πρέπει να βρείτε κάποια άλλη αιτία παραμόρφωσης. β2. ένα τυπικό Τ.Α. πιθανότατα σε κάποια φωτιά στην οποία παραμορφώθηκε κι ο ίδιος. (χμμ..)
ΙΙ.καταραμένος. Τώρα, μάλλον οι γονείς δεν παίζουν σπουδαίο ρόλο, εκτός αν πρόκειται για οικογενειακή κατάρα ή αυτή επήλθε ως τιμωρία για εκείνους. Ο καταραμένος ήρωας δεν υπάρχει λόγος να είναι παραμορφωμένος, εκτός αν πρόκειται για συνέπεια της κατάρας. Τότε όμως, θα υπάρχει λογικά κάποιος τρόπος να λυθεί η κατάρα, οπότε μπορείτε να οδηγήσετε την ιστορία σε χάπυ εντ, κάτι που δε θα μας απασχολήσει στην παρούσα μελέτη.
Κατά συνέπεια, αν δεν είναι οικογενειακή η κατάρα, τότε μάλλον την επέφερε μόνος του. Λόγος, λογικά ο θάνατος της αιώνιας αγαπημένης. Αρρώστια, δολοφονία, ατύχημα ή ακόμα και ακούσιος φόνος εκ μέρους του Τ.Η. όλα παίζουν. (μερικές μπόνους ιδέες και για πριν).
Βήμα 3: Ιδιότητες και Ακόλουθοι του Τ.Η.
Ο Τ.Η. έχει κάποιες ιδιότητες. Ο καταραμένος ήρωας ίσως είναι αθάνατος ή έχει κάποια σχεδόν μαγική ιδιότητα να ελέγχει ζώα (λύκους, νυχτερίδες, αρουραίους) και τσιγγάνους, ειδικά αν κατοικεί στο β) ή υπό προϋποθέσεις και στο γ). Αυτοί θα είναι οι ακόλουθοι του. Ο παραμορφωμένος ήρωας θα παίζει α-π-α-ρ-α-ι-τ-ή-τ-ω-ς πιάνο, εκκλ. όργανο ή στην ανάγκη βιολί. Ίσως έχει μόνο ένα ζώο-φίλο, ή ακριβώς έναν φίλο, ή έναν ηλικιωμένο υπηρέτη. Ο υπηρέτης ταιριάζει και στον Κ.Τ.Η., αν δεν υπάρχουν οι υπόλοιποι.
Ο Τ.Η. είναι
-ιδιοφυής, έχει σαβουάρ βιβρ ανάλογο βαρώνου (που άλλωστε μπορεί και να είναι), έχει πάντα να προσφέρει καλό κρασί, και επίπλωση σε στυλ μπαρόκ-ροκοκό, έστω και αν μένει στον υπόνομο. Πολλά βιβλία (εκτός του πανάσχημου κωδωνοκρούστη).
Βήμα 4: Υπόλοιποι ήρωες.
-Η Πανέμορφη Κουκλάρα (Π.Κ.). Ο Τ.Η. ερωτεύεται την Π.Κ., η οποία πιθανότατα του θυμίζει την νεκρή αγαπημένη στο Τ.Π. Η Π.Κ. εντυπωσιάζεται από τους τρόπους του Τ.Η. και δείχνει διατεθειμένη να αγνοήσει την τερατώδη όψη του (εάν έχει), μέχρι που βλέπει πως είναι τρελλός δολοφόνος, με σκοπό να της χαρίσει ως γαμήλιο δώρο ένα φλεγόμενο σύμπαν. Στην πραγματικότητα, η Π.Κ. μέσα στην αγνότητα και το ρομαντισμό της, είναι ρηχός χαρακτήρας, και η μεγαλομανής παράνοια του Τ.Η. είναι απλά η αφορμή για να τον αφήσει για τον όχι τόσο θαυμαστό, αλλά πεζό, συντηρητικό, όμως όμορφο..
-Ο Σπαστικός Αντίζηλος (Σ.Α.) .Ο Σ.Α. δεν είναι τόσο σπαστικός. Είναι ένας συνηθισμένος τύπος που αγαπά την Π.Κ. εξ' ίσου με τον Τ.Η. και είναι αρκετά γενναίος ώστε στην τελευταία αντιπαράθεση να τα βάλει μαζί του.
Βήμα 5: Το Τραγικό Τέλος (Τ.Τ.)- Το Τ.Τ. αποτελεί την κορύφωση της καταδίωξης, η οποία ξεκινά με την αρπαγή της Π.Κ. ή/και με την αποκάλυψη της ταυτότητας/των σχεδίων του Τ.Η. Συνήθης τοποθεσία του Τ.Τ. είναι το λημέρι του Τ.Η., όπου αυτός έχει καταφύγει, αγνόωντας προφανώς πως είναι το πρώτο μέρος που θα τον ψάξουν.
Στο Τ.Τ., ο Τ.Η. έχει γενικά παρασύρει στο λημέρι την Π.Κ. ή την έχει απαγάγει ώστε να την κάνει δική του. Αυτή έχει πια καταλάβει/της έχει αποκαλύψει τα σατανικά σχέδια του και προσπαθεί να τον πείσει να τα παρατήσει και να την αφήσει να φύγει για να μπορέσει να πάει πηδηχτεί με τον Σ.Α. (με άλλα επιχειρήματα). Ο Σ.Α. έρχεται να αντιμετωπίσει τον Τ.Η. και
Α. ο Σ.Α. σκοτώνει τον Τ.Η. σε κάποια Τραγική Μονομαχία.
Β. Ο Τ.Η., απροσδόκητα, εγκαταλείπει τα εγκληματικά του σχέδια, δείχνει μεγαλοψυχία και αφήνει τον Σ.Α. να φύγει με την Π.Κ. Στη συνέχεια, πεθαίνει (αυτοκτονία ή λιντσάρισμα από τον αργοπορημένο Οργισμένο Όχλο (Ο.Ο.)). Μπορεί και να μην πεθάνει αλλά να εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Σε κάθε περίπτωση, δίνει γενναία μάχη ή ασκεί κοινωνική κριτική στους διώκτες του. Ή και τα 2 (εκτός της αυτοκτονίας).
Ειδική περίπτωση ιδιάζουσας τραγικότητας είναι η αυτοθυσία του Τ.Η. που πεθαίνει για να σώσει την Π.Κ. από κάποιον ξαφνικό θανάσιμο κίνδυνο. Σημειωτέον, αυτός ο κίνδυνος καλό θα είναι να φέρνει στο νου το Τ.Α., το οποίο ακόμα στοιχειώνει τον Τ.Η. Αυτός όμως τώρα σώζει την αγαπημένη του, εξιλεώνεται και φυσικά πεθαίνει. ΠΑΝΤΑ αφήστε χρόνο στον Τ.Η. να πει κάποια σοφά και συγκινητικά τελευταία λόγια.
(*)αυτός ο τύπος ήρωα δεν σκοτώνεται ποτέ από τον Σ.Α. Αντίθετα, είναι ο Ο.Ο. που θα τον ξεκάνει, ή η αυτοθυσία.
Οι Σ.Α. και Π.Κ. αναπολούν τον Τ.Η., τον συγχωρούν και λένε πόσο άδικα του φέρθηκε ο κόσμος και η μοίρα, αγνοώντας πως και αυτοί φταίνε σε μεγάλο βαθμό για όσα του συνέβησαν. Αποχωρούν με εξασφαλισμένη την ευτυχία και τον έρωτα τους ενισχυμένο από τα όσα πέρασαν. Ζήσαν αυτοί καλά δηλαδή, αν και η πετυχημένη συνταγή αφήνει τον αμέτοχο θεατή/αναγνώστη πιο συντετριμμένο από την απώλεια του Τ.Η. απ' ότι ανακουφισμένο για το ζευγάρι Π.Κ. και Σ.Α.
Οι λεπτομέρειες επαφίονται σε σένα, τραγικέ αναγνώστη. Με βάση αυτό το τραγικό σκαρίφημα μπορεί να δημιουργηθούν τόσο διαφορετικά (και εντελώς ίδια κατά βάθος) κλασσικά αριστουργήματα όπως: Κινγκ Κονγκ, Νοσφεράτου (κ.α. βαμπίρ), Το Φάντασμα της Όπερας, Η Παναγία των Παρισίων και πολλά άλλα....
