Να'μαστε πάλι. Θα ασχοληθούμε με συγγραφή ιστοριών της μυθολογίας Κθούλου! Ξεκινάμε από τα βασικά. Αν δεν αναγνωρίζετε την προέλευση του τίτλου του σημερινού μαθήματος, είναι από ταινία. Αν ωστόσο η φράση "Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn" σας προκαλεί σύγχυση ή δεν έχετε ακουστά το όρος Χάθεγκ-Κλα, ίσως είναι άσκοπο να διαβάσετε κάτω από αυτή τη γραμμή.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Π.Γ. (πρόγραφο): Τελείωσα το πόνημα και το ξαναδημοσίευσα [άνω τελεία] ποιός θα το έβλεπε εκεί κάτω..
Θαυμαστά! Είστε μυημένοι, ή απλώς περίεργοι.
Δεν θα πούμε τίποτα παράξενο. Απλά θα κωδικοποιήσουμε πράγματα που έχετε ήδη λογικά προσέξει.
Υπάρχουν 3 ή ίσως 4 βασικές μορφές του συγκεκριμένου είδους. Η ιστορία του Τύπου που παρατηρεί ή ανακαλύπτει τα παράξενα (Τ.π.π.η.α.τ.π.), του Ηλίθιου Κληρονόμου (Η.Κ.) και η Πρωτοανθρωπική Ξεχασμένη Ιστορία (Π.Ξ.Ι.). Ξεχωριστή μπορεί κάποιος να θεωρήσει την περίπτωση του Χασικλή Καλλιτέχνη (Χ.Κ.), αν και πιθανότατα εντάσσεται στην 1η κατηγορία.
Θα αναλύσουμε σήμερα την 2η και ευκολότερη περίπτωση.
-. Η ιστορία του Η.Κ. γενικά γράφεται σε πρώτο πρόσωπο, χωρίς να αποκλείονται εξαιρέσεις.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Η.Κ., όπως έυκολα καταλαβαίνει κανείς, κάτι κληρονόμησε. Αυτό είναι ένα σπίτι. Ο νεκρός ήταν είτε ένας μισοξεχασμένος συγγενής (θείος) είτε ο παππούς που είχε να δει πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο είτε για απόμακρο είτε για αντιπαθητικό άτομο. Χωρίς βλάβη της γενικότητας, θα αναφερόμαστε στον κληροδότη ως Μυστήριος Γέρος (Μ.Γ.).
Ο Η.Κ. αποφασίζει να πάει να δει το σπίτι. Είναι παιδί της πόλης, αλλά δεν είναι σίγουρος αν πρέπει να πουλήσει το πατρογονικό οίκημα. Αυτό βρίσκεται σε κάποιο god forsaken χωριό στα βουνά κατοικούμενο από αιμομίκτες (αυτό βέβαια δεν το λέμε αμέσως) βλάχους που έχουν ξεμείνει λίγες δεκαετίες πίσω και -ναι, πολύ σωστά- αντιπαθούν τους ξένους (Στο είπα ότι αυτοί οι πρωτευουσιάνοι με τις μηχανές τους μόνο κακό θα έφερναν). Προσοχή! Το σπίτι δεν βρίσκεται στο Ίνσμουθ. Εκεί ξεμένει ο Τ.π.π.η.α.τ.π. και όχι ο Η.Κ. Σαν βασική πηγή πληροφόρησης για το παρελθόν ο Η.Κ. έχει τον Δικηγόρο ή τον Συμβολαιογράφο. Αυτοί τον ενημερώνουν πως ο Μ.Γ. δεν ήταν πολύ στα καλά του, ότι πριν χρόνια το όνομα του είχε συνδεθεί με κάποιο έγκλημα (συνήθως εξαφάνιση κάποιων ατόμων). Μία περιγραφή του σπιτιού και μία αόριστη αναφορά στην απαραδεκτοσύνη του χωριού συμπληρώνουν την ενότητα.
Σημείωση: Τόσο ο Η.Κ., όσο και οι Χ.Κ., Τ.π.π.η.α.τ.π. είναι εργένηδες, χωρίς σχέση, και στην καλύτερη περίπτωση δημοσιογράφοι. Γενικά διάγουν μια μάλλον βαρετή ζωή. Αυτό αποτελεί κυρίως δικαιολογία για το πώς πάνε και μπλέκουν σε τέτοιους μπελάδες.
Στη συνέχεια ο Η.Κ. μεταβαίνει στο σπίτι. Πρόκειται για μεγάλο κτίριο του 18-190υ αιώνα, και διαθέτει και μερικά στρέμματα κτήμα. Είναι απομακρυσμένο από το υπόλοιπο χωριό (που ο Η.Κ. βρήκε μετά από αρκετό ψάξιμο στο χάρτη) και σε απρόσμενα καλή κατάσταση! Το εσωτερικό δείχνει πως μάλλον έμεινε όπως το άφησε ο Μ.Γ.. Αφού αποκαταστήσει το ρεύμα, ο Η.Κ. ανακαλύπτει την ευμεγέθη βιβλιοθήκη του Μ.Γ. στην οποία δεσπόζουν διάφορα βιβλία μαγείας, δαιμονολογίας, κλπ. Ο Η.Κ. αποφασίζει να ρίξει μια ματιά αργότερα, αφού πρώτα πάει στο χωριό να αγοράσει τίποτα μαντζαφλάρια για επισκευές και φαΐ. Επισκέπτεται το παντοπωλείο του γέρο-Μαρς/Πίκμαν/κ.α. όπου γίνεται δεκτός με στραβομουτσουνιάσματα, ενώ όταν αναφέρει ποιός είναι και γιατί ήρθε, ο παντοπώλης μόνο που δε του πετάει το σαλάμι στη μούρη. Ενοχλημένος και μπερδεμένος από αυτή την αγενή αντιμετώπιση, ο Η.Κ. επιστρέφει σπίτι, όπου φτιάχνει ένα σάντουιτς.
Την άλλη μέρα, ή ακόμη και το ίδιο βράδυ, ο Η.Κ. μελετά τα βιβλία του Μ.Γ. Ανάμεσα τους, ξεχωρίζει με (πάντα) μια ανατριχίλα, το "αποτρόπαιο Νεκρονομικόν του τρελλού Άραβα Αμπντούλ Αλ-Χαζρέντ", ή, σε μία έκρηξη πρωτοτυπίας, το Βιβλίο του Έϊμπον. Αν θέλετε τα Πνακοτικά χειρόγραφα, το De Vermis Mysteriis κλπ, συνήθως έχουν δεύτερο ρόλο και απλά συνοδεύουν το Νεκρονομικόν. Στον απαγορευμένο αυτό Αποτρόπαιο Τόμο (Α.Τ.), για τον οποίον, όλως παραδόξως, παρά τη σπανιότητα του, ο Η.Κ. όλο και κάτι έχει ακούσει, ή ίσως και μελετήσει στο Πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ, βρίσκει διάφορα απαίσια υπονοούμενα, κλπ, μία μικρή αόριστη νύξη κάνουμε εδώ για το αβυσσαλέο χάος που καραδοκεί στις έξω διαστάσεις. Συχνά, ο Μ.Γ. έχει αφήσει πίσω του αλληλογραφία με κάποιον άλλο Μ.Γ., στην οποία αφήνονται νέα υπονοούμενα για τις επικλήσεις που έκαναν, και εκείνα που καλούσαν απ'έξω (προσοχή, italics). Τα λεγόμενα τους (οι επιστολές παρατίθενται*) ξεκαθαρίζουν στον αναγνώστη, πέραν πάσης αμφιβολίας, πως ο Μ.Γ. καλούσε διάφορα πλάσματα στις τελετές του, πληρώνοντας τα βέβαια, με ανυποψίαστους χωριάτες, συνήθως παιδιά [εντείνει την Κοσμικη Φρίκη (Κ.Φ.) ]. Ο Η.Κ. αντιθέτως, δεν είναι -προφανώς- πολύ ξύπνιος, μιας και είτε λόγω αργοστροφίας, είτε λόγω άρνησης (μα είναι ο παππούς Τζεντεντάϊα), αποκτά απλά μια υποψία για την Κ.Φ., αλλά αποτυγχάνει να συνδέσει τα κομμάτια.
Σύντομα, οι χωριάτες γίνονται ακόμα πιο εχθρικοί, αφού έχουν ξαναρχίσει οι εξαφανίσεις ανθρώπων (ενίοτε και γελαδιών). Όλοι κατηγορούν τον Η.Κ., ο οποίος, μετά από πολλή σκέψη, καταλαβαίνει πως τα Ασύλληπτα 'Ονειρα (Α.Ο.) του είναι πραγματικά, και πέρα από τους αιώνες και τους κόσμους, ο εξαφανισμένος μα όχι νεκρός Μ.Γ. (που και που τον ανασταίνει ο Η.Κ., αλλά θα αγνοήσουμε την παραλλαγή αυτή), τον καλεί να πάει μαζί του, ή βρίσκει τρόπο να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών. Στα Α.Ο., ο Η.Κ. αντιλαμβάνεται πια το μέγεθος της Κ.Φ., και απεγνωσμένα προσπαθεί να την αποτρέψει. Ποτέ δε σκέφτεται απλά να την κάνει.
1.Θα δώσει ένα τέλος είτε με μία φωτιά στην οποία θα σκοτωθεί μάλλον κι ο ίδιος.
2. Ίσως αντιμετωπίσει την Κ.Φ. με το Πρεσβύτερο Σημάδι ή κάποιο άλλο ξόρκι - αισιόδοξο σενάριο, όχι όμως συνήθως από τον Η.Κ., αλλά από τον Σοφό Λόγιο/Επιστήμονα (Σ.Λ./Ε. - βλ. the case of Charles Dexter Ward, The Lurker At The Threshold)
3. Επίσης, μπορεί να γλυτώσει με αυτοσχέδιο τρόπο (π.χ. καταστρέφοντας το σαπισμενο [;] σώμα του Μ.Γ.). Τότε ίσως του μένουν τα Α.Ο. της Κ.Φ., αλλά τη σκαπουλάρει.
4. Υποκύπτει. Αυτό μένει στην ευχέρεια του δημιουργού, μιας και με εξαίρεση την έυκολη περίπτωση του Κρυπτοαβυσσαίου, που ανάγεται συνήθως στον Τ.π.π.η.α.τ.π., δεν είναι στάνταρ. Συχνά όμως, και το 4 ανάγεται στο 1, όπου τη φωτιά τη βάζει ο Θ.Ο. (θυμωμένος όχλος), ή οι Σ.Λ./Ε. με ένα συνδυασμό 1-2.
Ίσως ξέχασα κάποια πράγματα, αλλά αναμφίβολα, αυτά αρκούν για να γράψετε τη δική σας ιστορία Κ.Φ. στη μορφή του Η.Κ.
*"ποτέ μην καλείς κάποιον που δεν μπορείς να ελέγξεις. Θα άκουσες τι έπαθε ο Σ.Μ. στο Σάλεμ. Τον είχα προειδοποιήσει να αρκεστεί στα Μι-Γκο"
** Για όποιον αναρωτιέται, ο λόγος που οι Μ.Γ. κάνουν όλο αυτό το χαμό είναι για να αποκτήσουν την απύθμενη προανθρώπινη γνώση των Μεγάλων Παλαιών (κλπ). Συν το μπόνους της αιώνιας νεότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου